[vc_row][vc_column][vc_column_text]Covid-19 Salgınının Ekonomik ve Sosyal Hayata Etkilerinin Azaltılması Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 7244 Sayılı Kanun 17 Nisan 2020 tarihinde Resmi Gazete ’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. Bu kanunun yürürlüğe girmesiyle birlikte İş Kanunu’na aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 10 – Bu Kanunun kapsamında olup olmadığına bakılmaksızın her türlü iş veya hizmet sözleşmesi, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay süreyle 25 inci maddenin birinci fıkrasının (II) numaralı bendinde ve diğer kanunların ilgili hükümlerinde yer alan ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller ve benzeri sebepler dışında işveren tarafından feshedilemez.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç aylık süreyi geçmemek üzere işveren işçiyi tamamen veya kısmen ücretsiz izne ayırabilir. Bu madde kapsamında ücretsiz izne ayrılmak, işçiye haklı nedene dayanarak sözleşmeyi fesih hakkı vermez.
Bu madde hükümlerine aykırı olarak iş sözleşmesini fesheden işveren veya işveren vekiline, sözleşmesi feshedilen her işçi için fiilin işlendiği tarihteki aylık brüt asgari ücret tutarında idari para cezası verilir.
Cumhurbaşkanı birinci ve ikinci fıkrada yer alan üç aylık süreleri altı aya kadar uzatmaya yetkilidir.”
Geçici 10. madde gereği, işveren yalnızca İş Kanunu’nun işverenin haklı nedenle derhal fesih nedenlerinin sıralandığı 25. maddenin, II numaralı bendindeki “ahlak ve iyi niyete uymayan nedenler” başlığında sıralanmış nedenlere dayanarak işten çıkarabilir.
“II- Ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller ve benzerleri:[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]a) İş sözleşmesi yapıldığı sırada bu sözleşmenin esaslı noktalarından biri için gerekli vasıflar veya şartlar kendisinde bulunmadığı halde bunların kendisinde bulunduğunu ileri sürerek yahut gerçeğe uygun olmayan bilgiler veya sözler söyleyerek işçinin işvereni yanıltması.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_single_image image=”3773″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]b) İşçinin, işveren yahut bunların aile üyelerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf etmesi veya davranışlarda bulunması yahut işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması.
c) İşçinin işverenin başka bir işçisine cinsel tacizde bulunması.
d) İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması.
e) İşçinin, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması.
f) İşçinin, işyerinde, yedi günden fazla hapisle cezalandırılan ve cezası ertelenmeyen bir suç işlemesi.
g) İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi.
h) İşçinin yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi.
ı) İşçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi, işyerinin malı olan veya malı olmayıp da eli altında bulunan makineleri, tesisatı veya başka eşya ve maddeleri otuz günlük ücretinin tutarıyla ödeyemeyecek derecede hasara ve kayba uğratması.”
25/II maddesindeki sebeplerden biri oluştuğu takdirde işveren işçiyi işten çıkartabilir. Sebebin oluştuğu andan itibaren 6 gün içinde işveren iş sözleşmesini feshedebilecekti.
Son olarak şu an son çıkan kararname ile işten çıkarma yasağı 17 Mart 2021 tarihine kadar uzatılmıştır.
Geçici 10. Maddenin ücretsiz izin ile alakalı bölümlerine açıklık getirilecek olursa;
Ücretsiz izin; işverenin çalışana belirli bir süre izin vermesi ve verilen bu süre zarfında çalışana herhangi bir ücret vermemesi anlamına gelir. Madde metninde;
“Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç aylık süreyi geçmemek üzere işveren işçiyi tamamen veya kısmen ücretsiz izne ayırabilir. Bu madde kapsamında ücretsiz izne ayrılmak, işçiye haklı nedene dayanarak sözleşmeyi fesih hakkı vermez.” demek suretiyle işveren pandemi döneminde çalışanını üç ayı aşmayacak şekilde ücretsiz izne çıkarabilir. Bu süreleri cumhurbaşkanı çıkaracağı bir kararname ile 6 aya kadar uzatabilmektedir.
Ücretsiz izine çıkarılan ve kısa çalışma ödeneğinden yararlanamayan işçilere, yaşlılık aylığı almaması suretiyle ücretsiz izinde bulundukları süre boyunca günlük 39,24 Türk lirası (aylık 1177,20 Türk lirası) nakdi ücret desteği verilecektir.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]